တခါတေလ ႏွုတ္ခမ္းေတြေျခာက္ကပ္
အက္ကြဲကြဲ စကားေတြ
မွ်ေ၀လို ့ မေပးေကာင္းတာေၾကာင့္
ဘာမွမေတာင္းလိုက္ရဘူး။ ။
တကယ္လို ့……
ငါ ့ေျခလွမ္းေတြေၾကာင့္
နင့္၀န္းက်င္မွာ
သံစဥ္ေတြေျခာက္ကပ္
ႏွလံုးအိမ္က
အရင္လို ကဗ်ာေတြ ထြက္က်မလာႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရ င္….
ေတာင္းပန္ပါတယ္.ညီမေလးရယ္
ငါ…
တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္
နင္ေဆာက္တဲ့ အက်ဥ္းခန္းထဲမွာ
အလြမ္းေတြျခံဳျပီး
လံုေအာင္ေနရမွာ ေပါ ့။ ။
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ပါ…
နင္မလိုတာေတြ ၾကက္ေျခခတ္ လဲ
က်န္ေန မဲ့ အလြမ္း။ ။
နင္ဘာမွ် မထားခဲ့လဲ
က်န္ေနမဲ. အလြမ္း။ ။
အားလံုးေတာ့ နင္ဆြဲမထုတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
No comments:
Post a Comment
ေ၀ဖန္အၾကံျပဳေပးသြားပါဦး။
(သင္၏ Comment တစ္ခုဟာ စာေရးသူအတြက္ ေဆးတစ္ခြက္ပါ။)