"အခန္းနီ" (ပရေလာက)

အန္တီၾကီးကေရွ႕မွေလွ်ာက္ကာ ၀ါေလး ကေနာက္မွ လိုက္လာခဲ့သည္ အခန္းနံပါတ္ ၁၂ တြင္ရပ္လိုက္ျပီး

“ကဲ ဒါကတူမၾကီးေနရမယ့္အခန္းပဲ”

ေျပာေျပာဆိုဆို အခန္းကိုဖြင့္၀င္သြားေလသည္ အခန္းကေတာ့ သိပ္မက်ယ္ သို႔ေသာ္လူတစ္ေယာက္စာအတြက္ ေခ်ာင္ခ်ိစြာေနႏိုင္သည္ ၀ါေလးသည္ အခန္းအတြင္းသို႔လွည့္ၾကည့္ရင္း

“ဒီအခန္းေလးက သေဘာၤေဆးအနီေရာင္ေလး သုတ္ထားတယ္ေနာ္ တစ္မ်ိဳးပဲ ဒါေပမယ့္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ ကဲအန္တီ ကၽြန္မဒီအခန္းပဲယူမယ္ ေဟာဒီမွာ ၂လစာ”
“ေအးကြယ္ ဒါကေလးထပ္ေျမာက္ဆိုေတာ့ ေလေကာင္းေလသန္႔လည္းရတယ္ အခန္း ၁၃ မွာေတာ့ဘယ္သူမွမေနဘူး အခန္း ၁၁ မွာေတာ့ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲေနတယ္ အေမကေတာ့သိပ္က်ပ္မျပည့္သလိုပဲ ကေလးကေတာ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ေပါ့ ”
“ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့”

ေျပာျပီးသည္ႏွင့္ ထိုအန္တီၾကီးထြက္သြားေလသည္ ထိုစဥ္ ၀ါေလးသည္ အခန္း ၁၁ မွသူတို႔အားေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ေကာင္မေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္ ေကာင္မေလးသည္ လူမိသြားေသာေၾကာင့္ တံခါးကိုျပန္လည္ပိတ္သြားသည္
ထို႔ေနာက္ ၀ါေလးသည္ အခန္းထဲသို႔၀င္လာျပီး လတ္တေလာအိပ္ရန္ အတြက္သန္႔ရွင္းေရးမ်ား လုပ္ေလသည္

“ဒီအခန္းေလးကတစ္မ်ိဳးပဲ အနီေရာင္ေတြနဲ႔သုတ္ထားတယ္ ဒါေပမယ့္ ေစ်းလည္းခ်ိဳတာကိုး ခုေခတ္မွာ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းကို ဒီေစ်းနဲ႔ငွားရဖို႔ဆိုတာမလြယ္ပါဘူးေလ”

သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ျပီးေသာအခါ ၀ါေလးသည္ ေရမိုးခ်ိဳးထမင္းဆင္းစားျပီး ကုတင္ေပၚ၌လွဲကာ မိမိဘ၀အေၾကာင္းစဥ္းစားေနမိသည္ ၀ါေလးသည္ နယ္မွတက္လာေသာသူျဖစ္ျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးတြင္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးကာ စီးပြားရွာမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသူျဖစ္သည္
ဟိုဟိုဒီဒီစဥ္းစား၍ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ ေရခ်ိဳးခန္းဖက္မွ ေအာ္သံလိုလိုၾကားလိုက္ေသာေၾကာင့္ အိပ္ခ်င္စိတ္မ်ားေပ်ာက္သြားျပီး ေသခ်ာနားစြင့္ရာ

“သမီးကိုကယ္ပါ သမီးကိုကယ္ပါဦး”

ဟူေသာအသံကိုၾကားလို္က္ရသည္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားၾကည့္ရာ တစ္ဖက္ခန္းမွ လာေသာအသံျဖစ္ေနမွန္းေသခ်ာသြားသည္ ထုိ႔ေၾကာင့္ နံရံ၌ေခါင္းကိုကပ္ျပီး

“သမီး အစ္မအသံၾကားလား သမီးဘာျဖစ္ေနတာလဲ”
“အသစ္ေျပာင္းလာတဲ့အစ္မလားဟင္ သမီးကိုကယ္ပါဦးအစ္မရယ္ သမီးေလ ေရခ်ိဳးခန္းထဲအပိတ္ခံရတယ္ အီး ဟီးဟီး”

ေကာင္မေလးက ငိုသံပါၾကီးႏွင့္ျပန္ေျဖေလသည္
“ဟာ ဒုကၡပဲ ဒီေကာင္မေလးအေမေတာ့ စိတ္ထေဖာက္လာျပန္ျပီထင္တယ္” ဟုစဥ္းစားမိ၍ ေကာင္မေလးကိုေခၚထုတ္ရန္ ေရခ်ိဳးခန္းအေပၚဖက္ရွိ လူတစ္ကိုယ္စာ လြတ္ေနေသာ ေနရာသို႔တက္သြားေလသည္

“သမီး မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ အစ္မလာေခၚမယ္”

အေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဟိုဖက္အခန္း၏ ေရခ်ိဳးခန္းတြင္၌လည္း အနီေရာင္ေဆးမ်ားသုတ္ထားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္

“ဟင္ ဒီဖက္အခန္းမွာလည္း ေဆးအနီပဲဟ ဟာ.. ဒါနဲ႔ ကေလးမေလးဘယ္ေပ်ာက္သြားတာလဲ”

၀ါေလးအံ့ၾသစြာျဖင့္ ေကာင္မေလးကို လိုက္ရွာေသာ္လည္းမေတြ႔ေခ် ေရခ်ိဳးခန္းအတြင္း၌ ဘိုထိုင္ခြက္တစ္လံုးႏွင့္ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ေရပန္းတစ္ခု ဤမွ်သာလွ်င္ရွိသည္ သူမခုန နားၾကားပင္လြဲေနသလားဟု ျပန္ထင္မိသည္ ထိုစဥ္ အခန္း ၁၁ ၏အေရွ႕ဖက္၌ တံခါးဖြင့္သံၾကားရ၍ သူမလည္းေအာက္ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္ သူမကုတင္ေပၚေရာက္ေသာအခ်ိန္ တစ္ဖက္ခန္းမွ အေမျဖစ္သူက ကေလးအားရိုက္ေသာအသံႏွင့္ ကေလးငိုသံ က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာသည္ သူမ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ေပ အိပ္ရာမွထကာ တစ္ဖက္ခန္းထဲသို႔၀င္သြားေလသည္။

“ဒီမွာရွင့္ ရွင္က ကိုယ့္သမီးကို ဆံုးမတာေတာ့ဟုတ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ရွင္လုပ္တာကအရမ္းလြန္ေနျပီ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ကေလးကို ဒီေလာက္ထိ ဆံုးမစရာလားရွင့္ အိမ္သာထဲေလွာင္လို႔ေလွာင္ ခုရိုက္လုိရိုက္နဲ႔”
“နင္ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ငါဘယ္တုန္းက သမီးရွိလို႔လဲ ဒီမွာၾကည့္ ခုငါရိုက္ေနတာလည္း ေယာက်ာ္းေလး ငါ့သားေလး … ငါစားမယ့္ထမင္းကို သြန္ပစ္လို႔ ရိုက္ေနတာ ျပီးေတာ့ ငါက သိပ္စိတ္မမွန္ေပမယ့္ ငါ့ရင္ေသြး ငါ့သားကို ငါသိတယ္ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္သာထဲမေလွာင္ထားဘူး”
“ဘယ္လို ရွင့္သားဟုတ္လား ဒါဆိုကၽြန္မေတြ႔ေတြ႔ေနတဲ့ ရွင့္သမီးကေကာ ဘယ္မွာလဲ”
“နင္ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ငါ့မွာဘယ္ေတာ့မွ သမီးမရွိဘူး ငါနဲ႔ငါ့သားနဲ႔ေနတာႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ
ေနတာျဖင့္ၾကာလွျပီ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတာ္ ”
“ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ကၽြန္မအျမင္မွားတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ကၽြန္မကိုခြင့္ျပဳပါဦး”
“ၾကြ ၾကြ ဘယ္ႏွယ့္ေတာ္ သူမ်ားကိစၥ၀င္ရႈပ္တယ္”

၀ါေလးသည္ သူမ အခန္းဆီသို႔ အျမန္ျပန္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ သူမစိတ္ထဲတြင္လည္း သူမျမင္မိသည္က မိန္းကေလးဟု ယံုၾကည္ေနျပန္သည္ ထိုေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ
သူမစိတ္ထဲတြင္ သံသယႏွင့္ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာေမးရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔သို႔ေရာက္ေသာအခါ ညကျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ကိစၥမ်ားအားေမ့ေဖ်ာက္ျပီး အလုပ္ရွာရန ္ထြက္ခြါသြားေလသည္
ညေနေစာင္းသူမျပန္လာေသာအခါ အေတာ္ပင္ပန္းေနေလျပီ ထို႔ေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးျပီး အိပ္ရန္ ၾကံစည္လိုက္သည္ႏွင့္ သူမနားထဲတြင္ မေန႔ညက ၾကားရေသာအသံအတိုင္းထပ္ၾကားရျပန္၏

“သမီးကို ကယ္ပါ သမီးကို ကယ္ပါဦး”
သူမ နံရံအနီး၌ေလွ်ာက္သြားျပီး
“သမီးကဘယ္သူတုန္း”
“သမီးကို သူတို႔ဒီအခန္းထဲပိတ္ထားၾကတယ္”
“ဘယ္သူေတြက ပိတ္ထားတာလဲ”
“ဟိုလူၾကီးေတြ ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း သမီးေၾကာက္တယ္ သမီးအရမ္းအထီးက်န္တာပဲ သမီးတစ္ေယာက္ထဲေနရတာေၾကာက္တယ္ အစ္မသမီးနဲ႔တူတူလာေနေပးပါေနာ္”
“အစ္မဘာကူေပးရမလဲ”
“အစ္မေခါင္းကိုနံရံနားကပ္ျပီး နားစြင့္ၾကည့္ၾကည့္”

၀ါေလးနံရံတြင္နားကိုကပ္ျပီး နားေထာင္ၾကည့္ရာ နံရံမွ လက္ႏွစ္ဖက္ထြက္လာျပီး လက္တစ္ဖက္က ၀ါေလးပါးစပ္ကိုပိတ္ျပီး တစ္ဖက္က၀ါေလးအား နံရံအတြင္းသို႔ အတင္းဆြဲသြင္းေလသည္ မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ ၀ါေလးခႏၶာကိုယ္မွ စီးက်ေသာေသြးမ်ားသည္ နံရံ၌သုတ္ထားေသာ ေဆးနီမ်ားႏွင့္ တစ္စုတစ္စည္းေပါင္းစည္းသြားေလသည္

လအနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ

“ဟယ္ အန္တီ ဒီအခန္းေလးက ခ်စ္စရာေလး ေဆးနီေလးေတြနဲ႔သုတ္ထားတယ္ ဒီအခန္းပဲယူမယ္”

ေရးသားသူ - Jily