Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu
Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu


စာေပျမဳိ ့ေတာ္သုိ ့ လာေရာက္ၾကသူ အေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာ ၾကပါေစလုိ ့ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါသည္ခင္ဗ်ာ...>>အားလုံးကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...မန္ဘာ၀င္ျပီးအားေပးေနာ္..။

စာေပျမိဳ့ေတာ္တြင္ Member၀င္ရန္

Followers


စာလံုးေျပာင္းရန္
အေသး ပံုမွန္ +ၾကီး ++ၾကီး

Saturday, January 26, 2013

ဖုန္းေရာ ကြန္ပ်ဳတာမွာပါ သံုးလို ့ရတဲ့ စကားေျပာေဆာ့၀ဲ (မဆဲနဲ ့ေနာ္သူ ့ကို)


ဒီေဆာ့၀ဲေလးက ဖုန္းအတြက္သာမဟုတ္ပဲ  ကြန္ပ်ဳတာမွာလည္း သံုးလို ့ရပါတယ္

အပ်င္းေျပ အျပန္အလွန္ စကားေျပာလို ့ရပါတယ္ ။ သိခ်င္တာလည္း ေမးလို ့ရ၏

ေမးခ်င္ရာေမး ေျဖခ်င္ရာေျဖတယ္ ရီလည္း၇ီရ စိတ္လည္းတိုရေပါ့ သြားျပီးေတာ့

ဆဲရင္ ျပန္ဆဲတယ္ဗ်ာ ။ဖုန္းမွာမထည့္ခင္ ကြန္ပ်ဳတာမွာလည္း စမ္းၾကည့္လိုက္ပါ

တကယ္ေပ်ာ္ရတယ္ ။


ကြန္ပ်ဳတာမွာစမ္းခ်င္ရင္ ဒီမွာ - http://www.simsimi.com/talk.htm

Android Phone မွာထည့္ခ်င္ရင္ ဒီမွာ - https://play.google.com/store/apps
ေမာင္စြယ္စုံဆီကပါ။

Thursday, January 24, 2013

အခ်စ္ဆိုတာ .....(၁)

၁။အခ်စ္ဆုိတာ
၂ ။ အခ်စ္ဆိုတာ တခါတခါ ကဗ်ာလွလွေလးေတြၿဖစ္ေစႏိုင္သလို တခါတရံ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ စစ္ပြဲေတြ လည္းၿဖစ္ေစႏိုင္တယ္ ။
၃ ။ အခ်စ္ဆိုတာ အသံုးခ်ခံေနရတဲ့ပစၥည္းတစ္ခုလည္းၿဖစ္တယ္ ။ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုၿခင္း ၊ ဂရုစိုက္ခံလိုၿခင္း ၊ ၾကင္ နာ မႈ ရယူလိုၿခင္းစတဲ့ အရာေတြကို အခ်စ္လို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး အခ်စ္ဆိုတာကို ေနရာအႏွံ႕အၿပားမွာ အသံုး ခ်ေနၾက တယ္ ။
၄ ။ တခ်ိဳ႕က ကိုယ္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်စ္မိရင္ အဲဒီတစ္ေယာက္ဆီက အခ်စ္ကို ၿပန္လည္ရ ယူလိုၾကတယ္ ။ ဒါဟာ သူတပါးကို ခ်စ္ၿခင္းမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ၿခင္းသာ လွ်င္ၿဖစ္လိမ့္မယ္ ။ တကယ္ခ်စ္ မိၿပီဆို ရင္ သူ႔ဆီက ဘာမွလိုခ်င္စိတ္ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ တစ္မိုးေအာက္ထဲမွာ သူရွိေနတယ္ဆိုတဲ့အသိ ဘ၀ကို က်န္းက်န္း မာမာ နဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သူၿဖတ္သန္းေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလးနဲ႔ တင္ ေလာကၾကီး က ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္း ပါတယ္ ။
၅ ။ အခ်စ္ဆိုတာ တခါတရံ တစ္စံုတစ္ခုကိုေတြးၿပီး ၾကည္ႏူးေနရတာဟာလည္း ေက်နပ္စရာေကာင္းပါတယ္ ။ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားရွုပ္ေထြးစရာမလိုပါဘူး ။
၆ ။ တဏွာ ၊ ရမၼက္အေၿခခံထားတဲ့ အခ်စ္ဟာ ၿပိဳက်ပ်က္ဆီး လြယ္ၿပီး ေမတၱာတရား အေၿခခံထားတဲ့အခ်စ္ သာ လွ်င္ ေအးၿငိမ္းတည္ၿမဲႏိုင္တယ္ ။
၇ ။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ အၾကည့္ေလးတစ္ခု ၊ မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ခ်က္ ၊ ရင္ခုန္သံေလး တစ္ခ်က္ နဲ႔ ေနာက္ ဆံုး အိပ္မက္ေလးတစ္ခုလည္းၿဖစ္ႏိုင္တယ္ ။
၈ ။ အခ်စ္စစ္ၿဖစ္ဖို႔ အခ်ိန္မလိုဘူး ၊ ေနရာမလိုဘူး ၊ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြမလိုဘူး ၊ စစ္မွန္တဲ့ ရင္ခုန္သံသာ ၿဖစ္ဖို႔လိုတယ္ ။
၉ ။ ေပါင္းရသည္ၿဖစ္ေစ မေပါင္းရသည္ၿဖစ္ေစ အခ်စ္ဟာ အခ်စ္ပါပဲ ။ အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္အဖို႔ ေပါင္းရၿခင္း ၊ မေပါင္း ရၿခင္းဟာ အဓိက မက်ဘူး ။ ရင္ခုန္သံၿခင္းနီးေနဖို႔သာလိုတယ္ ။
၁၀ ။ အတၱ ၊ မာနနဲ႔ သံသယ ဟာ အခ်စ္ရဲ႕ ရန္သူၿဖစ္တယ္ ။ ေစာေစာစီးစီး ရွင္းလင္းဖို႔ လိုတယ္ ။ နားလည္ ခြင့္လႊတ္ေပးႏုိင္ မႈဟာလည္း အခ်စ္ရဲ႕ ၿမတ္ႏိုးစရာဂုဏ္သတၱိတစ္ခုသာၿဖစ္တယ္ ။
ခ်စ္တတ္သူတိုင္း ခ်စ္ပါတယ္ေျပာေသာ္ျငား ၊ ခ်စ္ပါတယ္ေျပာသူတိုင္း မခ်စ္တတ္ၾကပါ။ခ်စ္နူိင္ၾကပါေစ...။
Ye Tay Za Kyaw***(ကာရံငယ္)*

`ေပးဆပ္ခဲ့ သူ´ (ရသ)

တစ္တုန္းကမ်က္မျမင္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူမွာသူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားစားစားမရွိဘူး။
သူ့ကုိအရမ္းခ်စ္ေနရွာတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲရိွတယ္။
ေကာင္မေလးကေကာင္ေလးကုိအျမဲေျပာေနၾကစကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။
`ငါ့မ်က္စိျပန္ျမင္လာတဲ့အခါၾကရင္နင့္ကုိလက္ထပ္မယ္´တဲ့။
တစ္ေန့သူမကုိမ်က္စိလွ်ဴမယ့္အလွ်ဴရွင္တစ္ေယာက္ေပၚလာခဲ့တယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူမမ်က္စိေတြျပန္ျမင္ရျပီး သူမရဲ့ေကာင္ေလးကုိလည္းျမင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ေကာင္မေလးကအံ့အားသင့္သြားခဲ့တယ္၊
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူမေကာင္ေလးကလည္းသူလုိပဲမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနလုိ့ပဲ။
ေကာင္ေလးကေမးတယ္`နင္ငါ့ကုိအခုျမင္ရျပီမလား ငါ့ကုိလက္ထပ္မွာလားဟင္´တဲ့။ ဒီေတာ့ေကာင္မေလးကျပန္ေျပာတယ္။`အုိ...ဘယ္ျဖစ္နုိင္မလဲ..ငါကမ်က္စိျပန္ျမင္ေနရျပီေလ..
ဒါေပမယ့္နင္ကအခုထက္ထိကန္းေနတုန္းပဲ ဒါ့ေၾကာင့္စိတ္မေကာင္းပါဘူး..ငါတုိ့မျဖစ္နုိင္ပါဘူး´  တဲ့။
ထုိအခါေကာင္ေလးမ်က္၀န္းထဲမွာမ်က္ရည္တစ္ေပါက္ စီးက်လာတယ္။
 ျပီးေတာ့ေကာင္ေလးကေကာင္မေလးကုိၿပံဴးျပျပီး ေျပာလုိက္တယ္
`ငါနားလည္ပါတယ္
ငါကနင့္ကုိေပ်ာ္ရႊင္ေစရံူသက္သက္ပါ...ေက်းဇူးျပဳျပီးနင့္ကုိနင္ဂရုစုိက္ပါ .. ၿပီးေတာ့ ငါ့မ်က္လုံးေလးေတြကုိလည္းဂရုစုိက္ေပးပါ´
ဆုိကာေကာင္ေလးကေကာင္မေလးေရွ့ကေန ၀မ္းနည္းစြာ လွည့္ထြက္သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။ 
(တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆုိတာအျမင္သ႑န္ေပၚမူတည္ျပီးေျပာင္းလဲတတ္တာမ်ဴိးမဟုတ္ပါဘူး။
ျမင္ေနရသည္ျဖစ္ေစ။မျမင္ရသည္ျဖစ္ေစ။ ရင္ခုန္သံၿခင္းနားလည္ဖုိ့သာလုိ
တာပါ။ေကာင္မေလးရဲ့အခ်စ္ဟာအျမင္သ႑န္ေပၚမူတည္ျပီးေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။ေလာၾကီးမွအခ်စ္ဆုိတာဟာ အသြင္သ႑န္နဲ အေျခအေန၊အခ်ိန္အခါေပၚမူတည္ျပီးေျပာင္းလဲတတ္ပါလားလုိ့ေကာင္ေလးရဲ့စိတ္မွာေတြးေနမိမွာပဲ။) *တကယ္ေတာ့ေကာင္ေလးဟာေကာင္မေလးအတြက္ သူ့ရဲ့မ်က္စိကုိထုတ္ေပးသြားခဲ့သူပါ။*
 Ye Tay Za Kyaw (YTZK*)(ကာရံငယ္)

Thursday, January 17, 2013

"ကားမွတ္တုိင္ေလးငုိေနသည္”


  မေျပာခ်င္လည္း ေျပာရဦးမည္။ မေရးခ်င္လည္း ေရးရျပန္ဦးမည္။ အသင္တုိ့ ကၽြန္ုပ္တုိ့သာမာန္လူေတြ ေန့စဥ္အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ အသုံးျပဳေနၾကတဲ့ လုိင္းကားေပါင္းစုံ။ လူတုိ့ရဲ့ သယ္ယူပုိ့ေဆာင္ ေရးအတြက္ အသီးသီး သူ့လုိင္းနွင့္သူ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ လုိင္းကားေပါင္းစုံဟာ လမ္းမေပၚက ၀န္ထမ္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

ကဲ ျမဳိ့ၾကီးသားတုိ့ေရ…. ေျပာခ်င္တာကေတာ့ သူတုိ့သူတုိ့ ေတြ အေၾကာင္းေပါ့။ ညေနေစာင္းေနညဳိညဳိ အရက္သမားမ်ားေလျပဳိျပဳိေနက် အခ်ိန္ အလုအရပ္ ေမာင္းလာၾကတဲ့ လုိင္းကားမ်ားဟာ  မွတ္တုိင္မေရာက္ခင္ လူအုပ္ရွိရာဆီသုိ့ အလွ်င္အျမန္ထုိးရပ္ျပီး သူ့ထက္ငါ အရင္ေမာင္းေနၾကသည္ မွာ ေန့တုိင္းျမင္ေတြ ့ေနရသည္ျဖစ္၍ သိပ္ေတာ့မဆန္းက်ယ္ပါ။ အသင္တုိ့ က်ဳပ္တုိ့ ျမဳိ့ၾကီးသားေတြကလည္း ကားဆုိက္ရာ အရပ္ကုိပဲ ဦးတည္ၾကတယ္မဟုတ္ေပလားဗ်ာ။ ….
တေန့ကၽြန္ေတာ္ မွတ္တုိင္တစ္ခုမွာ ရပ္ျပီး လုိင္းကားအလာကုိ ေစာင့္ေနမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ နားထဲမွာတစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ့ ေခၚသံကုိၾကားေနရတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္လွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမေတြ့ဘူး။ ဒါနဲ့ကၽြန္ေတာ္က

 “ခုေျပာေနတာဘယ္သူလဲ”

“ကၽြန္ေတာ္ ကားမွတ္တုိင္ပါဗ်ာ”

“ဟင္….” ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းအံ့ၾသသြားမိတယ္။ အနည္းငယ္ေၾကာက္သြားမိတယ္…။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိသရဲ မ်ားေျခာက္ေနတာလားဆုိျပီးေတာ့..ေပါ့။

“မေၾကာက္ပါနဲ့ဗ်ာ ေၾကာက္ေနရတဲ့ သူကကၽြန္ေတာ္ပါဗ်ာ…. လုိင္းကားေတြကေန့တုိင္း ဟုိးေရွ့နားမွာ သြားသြားရပ္ေနၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ တည္းအထီးက်န္ျပီး ေၾကာက္ရြံ့ေနတာ ေနတုိင္းလုိလုိပါပဲ”

ဘာကုိမွမျမင္ရပဲ အသံကုိသာၾကားေနရတဲ့ မွတ္တုိင္ေလးရဲ့ ငုိရႈိက္သံဟာ ကၽြန္ေတာ့္နားထဲ စီး၀င္ေနခဲ့ျပီး ေစာေစာက ေၾကာက္ရြံ့မႈေၾကာင့္ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ေပါက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္နူိင္ခဲ့တယ္။အတန္ၾကာကၽြန္ေတာ္ ေတြေ၀ေနခဲ့ျပီးမွ

“ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္ဗ်ာ.. ေနာက္ဆုိ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားနဲ့ အတူတူ လုိင္းကားကုိ လာေစာင့္ေပးမယ္ေနာ္” ကၽြန္ေတာ္ မွတ္တုိင္ေလးကုိေခ်ာ့ေနခဲ့မိသည္။ သုိ့ေပမယ္ သူကထပ္ျပီး

“ဒုကၡ လာမခံပါနဲ့ဗ်ာ လုိင္းကားေတြက ဒီမွာ ရပ္တာမဟုတ္ဘူး… သူတုိ့အဆင္ေျပတဲ့ေနရာ ထုိးရပ္ၾကတာ ၊ျပီးေတာ့ လူေတြကလည္း လုိင္းကားရပ္တဲ့ ဆီပဲသြားၾကေတာ့… အဟင့္…အဟင္.” ေျပာရင္းသူက ငုိေနေပသည္။ ကၽြန္ေတာ္ပါ မ်က္ရည္၀ဲေနခဲ့မိပါသည္။ “ဘာမွပူမေနပါနဲ့ ဗ်ာ

ကၽြန္ေတာ္ေန့တုိင္း ခင္ဗ်ားဆီကပဲလုိင္းကားေတြကိုေစာင့္မယ္ ။ျပီးေတာ့ လူေတြလည္း မွတ္တုိင္ကပဲလာေစာင့္ ေစရမယ္… မငုိပါနဲ့ေတာ့ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ကတိေပးပါတယ္။”

“တကယ္ေျပာတာေနာ္…..”

“အင္းေပါ့… တကယ္ေပါ့ဗ်ာ”  ခ်က္ျခင္းပင္ ၀မ္းပန္းတသာ ျဖစ္သြားတဲ့မွတ္တုိင္ေလးကုိ ၾကည့္ျပီးကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္မိပါသည္။ အဲ့ေန့စျပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း မွတ္တုိင္ေလး ရွိရာက…ေန လုိင္းကားကုိေစာင့္ေနပါေတာ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းတုိ့လည္း ကၽြန္ေတာ္နွင့္ အတူမွတ္တုိင္ကသာ လုိင္းကားေစာင့္ၾကပါလားလုိ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္.။ ဒါမွသာလုိင္းကားမ်ားလည္း လူမ်ားရွိရာ မွတ္တုိင္မွာ ရပ္မည္ျဖစ္ျပီး မွတ္တုိင္ေလးလည္းေပ်ာ္ေနမွာ အမွန္ပဲေပါ့ဗ်ာ။………

Writing by- Ye Tay Za Kyaw (ကာရံငယ္)

Monday, January 14, 2013

`သူငယ္ခ်င္းရယ္..နင္ဟာ..အျဖဴေရာင္ပါ´(ကဗ်ာ)

  
                                                            `သူငယ္ခ်င္းရယ္ 
                                                     နားလည္မႈ၊ေအးခ်မ္းမႈေတြနဲ့ 
                                                      ဖြဲ့သီခဲ့တဲ့ခင္မင္မႈေလးဟာ 
                                           သံေယာဇဥ္ေလးတစ္ခုေပါက္ဖြားလာခဲ့ျပီ
                                                   နာက်င္ျခင္းပူေလာင္ျခင္းေတြ
                                               ကင္းေ၀းတဲ့ သံေယာဇဥ္ေလးဟာ
                                          တုိ့တစ္ေတြၾကားမွာရွင္သန္ေနခဲ့ျပီေနာ္
                                                     စာနာမႈ နားလည္မႈေတြနဲ့
                                                အုတ္ျမစ္ခ်တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ 
                                           သံေယာဥ္ဇဥ္အေဆာက္အအုံေလးဟာ
                                                      တုိ့ေတြရဲ့ နွလုံးသားမွာ
                                                      ထာ၀ရတည္ရွိေနမယ့္
                                                     ျပတုိက္ကေလးပါကြယ္။
                                                အျဖဴေရာင္သူငယ္ခ်င္းဆုိတာ
                                            သဘာ၀တရားကုိေနာက္မွာထား
                                                    ခံစားမႈကုိေရွ့တန္းတင္ 
                                    ခင္မင္မႈသံေယာဥ္နဲ့ေလွ်ာက္လွမ္းၾကသူေတြပါ
                                                      သူငယ္ခ်င္းဆုိတာ....
                                                   အတၱေတြကုိအက်ဥ္းခ်
                                              ဒုကၡေတြကုိယွဥ္တြဲရင္ဆုိင္ရင္း
                                           ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာထိတုိင္ေအာင္
                                                    မေမ့ရက္နုိင္သူေတြပါ။
                            ဒါေပမယ့္ကံတရားေတြေၾကာင့္ တုိ့ေတြခြဲခြာခဲ့ ရရင္ေတာင္
                                                        ခြဲခြာျခင္းအတြက္
                                            အျပဳံးေလးနဲ့နဴတ္ဆက္ရေပမယ့္
                                   ရင္ထဲမွာငုိေၾကြးျခင္းေတြနဲ့ ေရရြတ္ေနမိတယ္
                                                          သူငယ္ခ်င္းေရ .....
                                                    နင္ဟာငါ့အတြက္ေတာ့ 
                                                  ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နုိင္တဲ့ 
                                          အျဖဴေရာင္သူငယ္ခ်င္းေလးပါပဲကြယ္´
                                            (**Ye***Tay***Za***Kyaw***)

ေၾသာ္....ကုိဘေမာင္....လုပ္ခ်လုိက္ျပန္ျပီ(ဟာသ)



ေၾသာ္..ကိုဘေမာင္..ကိုဘေမာင္..
႐ိုး႐ိုးေအးေအး စာေရးႀကီး ကိုဘေမာင္သည္ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းမ်ား အဆင္မေျပသျဖင့္ သူတို႔လမ္းထိပ္တြင္ ေဟာခန္းဖြင့္စားေနေသာ ေဗဒင္ဆရာထံ သြားေလသည္။ ေဗဒင္ဆရာက ယခုကဲ့သို႔ အညံ့မ်ားၾကံဳေနရျခင္းမွာ ကိုဘေမာင္အိမ္တြင္ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္ျမတ္ သည္မ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ဆိုၿပီး အိမ္အထိ လိုက္ၾကည့္ေလေတာ့သည္။
အိမ္သို႔ ေရာက္ေရာက္ျခင္းပင္...
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “သိပ္ဟုတ္တာေပါ့ ကိုဘေမာင္၊ ခင္ဗ်ား ဘုရားစင္မွာထိုးထားတဲ့ ခတၱာပန္းေတြကို စြန္႔ပစ္လိုက္ေတာ့... ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေနာက္လည္း မထိုးနဲ႔ဗ်ာ... ေနာက္ ဒီေအာက္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ စံပယ္ပန္းေတြ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဘာလို႔လဲ ဆရာ၊ ဘုရားကို ပန္းလွဴတာ မေကာင္းဘူးလား...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ခင္ဗ်ားတို႔ အဲဒါေတြေၾကာင့္ အခက္အခဲေတြ ရွိေနတာေပါ့... ဒီမွာခတၱာဆိုတာ “ခက္တာ” နဲ႔ အသံဆင္တယ္ဗ်...။ ခက္တာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ စပါယ္ ဆိုတာကလည္း“စကတည္းက ပယ္ခံရတယ္” ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ျဖစ္ေစတယ္...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္လား ဆရာ၊ ဒါဆို ဘာကို ဘုရားကပ္ရမလဲ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဒီမွာ အလြယ္ေလးေလ... ေကာက္ညွင္းေပါင္းလွဴ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္လား... ေကာက္ညွင္းေပါင္းလွဴရင္ ေကာင္းတယ္လား...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “မသိရင္မွတ္၊ ေကာင္းညွင္းေပါင္းဟုတ္ဘူး၊ ေကာင္းျခင္းေပါင္း၊ ေကာင္းျခင္းေတြ ေပါင္းလာေအာင္... ၿပီးေတာ့ ၾသဇာရွိေအာင္ ၾသဇာသီးကို လွဴ...ဒါေလးမ်ား ဘာခက္တာမွတ္လို႔... ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါတယ္တဲ့ ကိုဘေမာင္ရ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္ကဲ့ဆရာ၊ အေတာ္ေလး စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းတာပဲ... က်ေနာ္ အလုပ္ကလည္း ေျပာင္းေရႊ႕က်ဦးမယ္။ မေျပာင္းခ်င္ဘူး ဆရာရယ္...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “မေျပာင္ခ်င္ဘူးလား... အလြယ္ေလး ကိုဘေမာင္ရယ္... အိမ္ေရွ႕ကျခံထဲမွာ... ေျပာင္းဖူးရယ္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရယ္၊ ဘူးသီးရယ္ သံုးမ်ိဳးကို စိုက္လိုက္...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္၊ ဆရာ... အဲဒါဆို မေျပာင္းရေတာ့ဘူးေပါ့...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟုတ္တယ္ေလ... အဲဒီသံုးမ်ိဳးရဲ႕ အစစာလံုးေတြက ေျပာင္းခ်ဥ္ဘူး မဟုတ္ဘူးလား၊ ဒီေတာ့ ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါၿပီးေတာ့...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္၊ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ္ေလး စဥ္းစားစရာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္... ေက်းဇူးပါ”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ရပါတယ္ဗ်... ဓာတ္တူရင္ နတ္ကူသတဲ့ဗ်ာ...”
ဒီလိုနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာလည္း ျပန္သြားေတာ့သည္။ ေနာက္တစ္ပတ္ ကိုဘေမာင္က ဆရာအိမ္လာၾကည့္ပါဦး ဆရာေျပာသလို ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုတာနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာလည္း တစ္ေခါက္ထပ္လိုက္သြားသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ သူေျပာထားတဲ့အတိုင္း ၾသဇာသီးေတြ၊ မင္းဂြတ္သီးေတြ ဘုရားလွဴထားတာ ေတြ႕ရသည္။
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဒါနဲ႔ ကိုဘေမာင္ မင္းဂြတ္သီးေတြက...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဆရာ့ နည္းစနစ္အတိုင္းေလ... မင္း Good သြားေအာင္...မင္းဂြတ္သီးကို လွဴထားတာ”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟုတ္လားဗ်”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္တယ္ ဆရာ၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပတ္ ေရႊေတာင္ဘက္ကို ခရီးထြက္မလို႔...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ေရႊေတာင္... ဟုတ္လား...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္တယ္ဆရာ၊ ဆရာေျပာသလို ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါေအာင္ေလ... ေရႊေတာင္ႀကီး ဆိုက္ေအာင္၊ ေရႊေတာင္ဘက္ကို ခရီးထြက္မလို႔...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟား... ဟား... ဟား...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “မဟားပါနဲ႔ ဆရာ၊ ဟား ဟား ဆိုတဲ့ အတိုင္း သူမ်ားေတြ ဆရာ့ကို ဟားပါလိမ့္မယ္...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ေအာ္... ကိုဘေမာင္ရယ္”
ကိုဘေမာင္။ ။ “မေအာ္ပါနဲ႔ ဆရာ၊ ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါၿပီး ေအာ္ေနရပါမယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္တာ့္ကိုလည္း “ကိုဘေမာင္ရယ္” ဆိုၿပီး အတင္းမရယ္ခိုင္းပါနဲ႔...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟိုက္၊ ခက္ေတာ့တာပဲ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ခက္ေတာ့တာပဲလို႔ခ်ည္း မညည္းပါနဲ႔ဆရာ၊ ဆရာ့ေနာက္ကို ခက္တာေတြ လိုက္လာပါလိမ့္မယ္... ေရာ့ ေသာက္ ဆရာ...”
ကိုဘေမာင္က ေရေႏြးတစ္ခြက္ငွဲ႔ေပးေတာ့ ေဗဒင္ဆရာလည္း ယူေသာက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့မွ... ခ်ိဳခ်ိဳ ခါးခါး ဘယ္လို အရသာႀကီးမွန္းမသိသျဖင့္...
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ... ဒါ... ဒါ... ဘာႀကီးလဲ၊ ကိုဘေမာင္...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဘာႀကီးလဲ လို႔ မေအာ္ပါနဲ႔ ဆရာ... ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါၿပီး ဆရာ့ ဘႀကီးတစ္ေယာက္ေယာက္ ေခ်ာ္လဲေနပါ့မယ္... ”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ... ခင္ဗ်ားဗ်ာ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ခုနက အရည္ကေလ... ၾကံရည္ဖန္ရည္ တိုးေအာင္ဆိုၿပီး ၾကံရည္ရယ္ အဖန္ရည္ရယ္ ေရာေသာက္တာေလ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟာ... ခင္ဗ်ားဗ်ာ... ဒီမယ္၊ ကိုဘေမာင္ ေဗဒင္ပညာကို အလြယ္ေလး မွတ္ေနလား...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ပညာလို႔ မေျပာပါနဲ႔ ဆရာ... ျပင္ညာ ဆိုရင္ ျပင္ၿပီး ညာေနရပါမယ္။ ေဗဒင္နည္းစနစ္လို႔ ေျပာပါ ဆရာ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ... ဒါနဲ႔ ထိုင္ခံုေတြလည္း မေတြ႕ပါလား...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္တယ္ဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေရာင္းပစ္လိုက္တာ။ အရင္တစ္ပတ္ ဆရာျပန္သြားကတည္းက ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတာေလ... ထိုင္လည္း ထိုင္၊ ခုန္လည္း ခုန္ဆိုတာ သိပ္မဟုတ္ဘူးလိုပဲ၊ ဓာတ္ပ်က္ေနသလားလို႔ပါ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟိုက္...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “မဟိုက္ပါနဲ႔ ဆရာ... အလကားေနရင္း ေမာဟိုက္ေနပါ့မယ္...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ... ကိုဘေမာင္...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ၿပီးေတာ့ ခုနက ဆရာ့ဆိုင္ရဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႕တယ္...ျပင္ပါဆရာ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္းဘုတ္က ဘာျဖစ္လဲ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ေဟာခန္းဆိုတာေလ ဆရာ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ဟုတ္ကဲ့...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ေဟာၿပီးရင္ ခန္းခန္းသြားတယ္လို႔ အဓိပၸာယ္ မရဘူးလား ဆရာ... ရသမွ် ေငြေတြ ခန္းကုန္မွာေပါ့ ဆရာ...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ၿပီးေတာ့... မေနာမယ ဆိုတာေလ... မယ ဆိုတာ “မရ” မပိုင္ဆိုင္တာနဲ႔ အသံတူတယ္ေလ... ပညတ္သြားသလို...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “ေတာ္၊ ေတာ္... ကိုဘေမာင္...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္လာၿပီးလား ဆရာ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...”
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ... ဒါနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ... ျပန္မလို႔...”
ကိုဘေမာင္။ ။ “သိဘူးဆရာ၊ နာရီဆိုတာ နာလည္းနာတယ္၊ ရီလည္းရီတယ္ဆိုေတာ့ မခ်ိျပံဳးသလို အဓိပၸာယ္ထြက္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရတာနဲ႔ အိမ္မွာ ဘာနာရီမွ မထားေတာ့တာ...“
ေဗဒင္ဆရာ။ ။ “အာ... ဟာဗ်ာ...”
ဤသို႔ျဖင့္ ေဗဒင္ဆရာသည္ ကိုဘေမာင္အိမ္မွ တခ်ိဳးတည္း ဆင္းေျပးေလေတာ့သည္။
:P
အားလုံးပဲေပ်ာ္ရႊင္နူိင္ၾကပါေစေနာ္

`မွတ္သားစရာ....မ်ား´(ဗဟုသုတ)

     ပညာအရွိဆံုးပုဂၢိဳလ္သည္ ........................... ဘုရား
        Greatest knowledge ..................................     God
        အေကာင္းမြန္ဆံုး ေန႔ထူးေန႔ျမတ္သည္........... ယေန႔
  • The best day .............................................. Today
  • အႀကီးမားဆံုး အမွားသည္ .............လက္ေလွ်ာ႔လိုက္ျခင္း
    The greatest mistake ............................ Giving up
  • အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္သည္ .................. ခြင္႔လႊတ္ျခင္း
    Best gift .....................................       ......... Forgiveness
  • အႀကီးမားဆံုးေသာ ပ်က္ဆီးမႈကို ေပးတာ ...... စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း
    The most destructive habit ........    ........... Worry
  • အျမင္႔မားဆံုး ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈသည္ ........... ေပးကမ္းျခင္း
    The greatest joy .................       ................ Giving
  • အဆိုးဆံုးေသာ ဆံုးရံႈးရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းသည္ ...... မ်က္စိစံုမိွတ္ ယံုၾကည္ျခင္း
    The most endangered species ..... Dedicated leaders
  • အထူးျခားဆံုးေသာ သဘာ၀ စြမ္းပကားသည္ ... ငယ္ရြယ္နုပ်ိဳမႈ
    Our greatest natural resource ....... .... Our youth
  • အေကာင္းဆံုးေသာ အားေဆးမွာ .............. အားေပးစကား
    The greatest “shot in the arm” ......... Encouragement
  • ျပႆနာမ်ားကို ဖိတ္ေခၚတဲ့ အႀကီးမားဆံုး အရာမွာ .......... ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း
    The greatest problem to overcome ............... Fear
  • အစြမ္းထက္ဆံုး အိပ္ေဆးသည္ ................. စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ
    The most effective sleeping pill .......... Peace of mind
  • နာက်င္မႈမ်ားကို က်ဆင္းေစသည္႔ ................. ခြင္႔လြတ္ျခင္း
    အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ
    The most crippling disease ...................... Excuses
  • ဘ၀တြင္ ခြန္အား အႀကီးမားဆံုး သည္ .......... ေမတၱာတရား
    The most powerful force in life ........  ...... Love
  • အဆံုးစြန္ဆံုးေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ကို ပ်က္စီးေစတာ ..... အတင္း၊ အဖ်င္း စကား
    The most destructive pariah .................       ........... Gossip
  • အေကာင္းဆံုး ကြန္ပ်ဴတာသည္ ........ လူသားတို႔၏ ဦးေနာက္
    The most incredible computer ............... The human brain
  • မရွိလို႔ မျဖစ္တဲ့အရာ ................................. ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္
    The worst thing to be without ................ Hope
  • အျပင္းထန္ဆံုးေသာ လက္နက္ ..................... လွ်ာ
    The deadliest weapon ............................ The tongue
  • တန္ဖိုးအရွိဆံုး စကားႏွစ္လံုးမွာ ..................... ငါ ကြ
    The two most powerful words .......  ......... Can do
  • အထူးျခား အဖိုးတန္ဆံုးအရာမွာ ................. ယံုၾကည္မႈ
    The greatest asset ..........................  ...... Faith
  • တန္ဖိုးအမဲ႔ဆံုး ခံစားမႈ  ................ မိမိကုိယ္ကို သနားျခင္း
    The most worthless emotion ..........  ......... Self-pity
  • အဆိုးရြားဆံုးေသာ ဆံုးရႈံးနိုင္မႈသည္ ...........မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေလးစာမႈ
    The worst thing you can lose ..........  .... Self-respect
  • ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္မႈမွာ .... ကူညီေပးျခင္း
    The most satisfying work .................      ........ Helping others
  • အဆိုးရြားဆံုးကိုယ္က်င္႔တရား.......တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း
    The ugliest personality trait ..............  ....... Selfishness
  • အလွပဆံုးေသာ အေဆာင္အေယာင္မွာ ........... အၿပံဳး
    The most beautiful attire ................    ......... A smile!
  • ေအာင္ပြဲရရန္ အဓိက လုိအပ္မႈ .......ရိုးသားေျဖာင္႔မတ္္ျခင္း
    The most prized possession ...................... Integrity
  • အႀကီးမားဆံုးေသာ ...........အတၱမာနဆံုးရႈံးမႈကို ေပးသည္႔ အတားအဆီး
    Greatest stumbling block .......................... Egotism
  • ကူးစက္မႈ အျမန္ဆံုးေသာ စိတ္ .......... စိတ္အားထက္သန္မႈ
    The most contagious spirit ...................... Enthusiasm
  • အစြမ္းထက္ဆံုးေသာ ................................... ေမတၱာပို႔ျခင္း
    ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ကိုခိုင္ၿမဲေစတာ
    The most powerful communication ................. Prayer
  • (From Tagged)***Ye****Tay***Za**Kyaw*******

Saturday, January 12, 2013

“ခ်ဳိသာေသာ အလြမ္းတစ္ခု၏ နိဂုံး”(၀တၳဳရွည္) (ပထမပုိင္း)

                                                 
                                                         “မမ”
           ဆတ္ကနဲ လွည့္မၾကည့္ခင္ ကၽြန္ေတာ့္အသံကုိ ၾကားလုိက္ကတည္းက သူမ မ်က္နွာ ရွက္ေသြးဖ်ာကာ တင္းမာသြားမည္ဟု ယုံၾကည္ျပီး ျဖစ္သျဖင့္ သိပ္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ မရွိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ ရင္တြင္းဆႏၵ ၏ေတာင္းဆုိမႈ အတုိင္း ျပဳလုပ္ရမည္သာ ျဖစ္သည္။
       “ မမကုိ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္”
         သူမ၏ ႏူတ္ခမ္းေတြက တင္းတင္းေစ့သြားမည္ ။ ျပီးေတာ့ ေတာ့မ်က္၀န္း အစုံ စူးရဲလင္းျပတ္မည္။ ေနာက္ေတာက္ေခါက္သံေလးပါ ထြက္ေပၚလာမည္။ အားလုံးေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အတုိင္းပင္။
          “ေတာက္!” 
 ထုိအရာအားလုံးကုိ ကၽြန္ေတာ္အျပဳံးျဖင့္သာ ခံယူလုိက္ပါသည္။ ထုံးစံအတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ျပန္ရုံသာ ရွိေတာ့သည္။ သုိ့ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အံ့အားသင့္သြားေစသည္ကား ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ သူမ၏အသံ ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။
          “နင္ေနဦး” 
             “ ဗ်ာ”
(၇)ရက္ေျမာက္ေန့၏ထူးျခားမႈပင္ျဖစ္သည္။ပထမဆုံးသူမအသံကုိကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ 
        “နင္ဘယ္သူလဲ”
“ကာရံငယ္ပါမမ…….မမ နာမည္ကုိ ႏြယ္လုိ့ေတာ့သိထားပါတယ္။ မမက က်ဳိက္၀ုိင္းမွာေနတယ္။ ျပီးေတာ့”
“နင္ငါ့အေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္သိလုိ့လဲ”
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေျပာမည္အလုပ္ သူမက ၾကားျဖတ္ေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္ မမ အေၾကာင္း ၅၀% ေလာက္သိထားတယ္ ဆုိတာ ယုံပါ”
ထူထဲသည့္မ်က္၀န္းေတြ အနည္းငယ္ စုိက္က်သြားဟန္ရွိ၏။ စိတ္အလုိမက်မႈ အရိပ္တုိ့သည္ သူမ၏ မ်က္နွာေပၚတြင္ ထင္းထင္းေပၚေနေပသည္။
“ငါ့မွာေစ့စပ္ထားတဲ့ သူရွိတယ္ဆိုတာေရာသိရဲ့လား”
“ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့ ၅၀% ထဲမွာအဲ့အေၾကာင္းလည္းပါပါတယ္…။ သူကမမ ထက္၃နွစ္ေလာက္ ၾကီးတယ္.။ မမကအဲ့လူကုိမခ်စ္ဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္လက္ထပ္ဖုိ့ကုိေတာ့ မမက အခ်ိန္ဆြဲထားတယ္။ ခန့္မွန္းေျခ၃နွစ္ေပါ့။”
“ဟင္…နင္….နင္..အဲ့ေလာက္ေတာင္ သိ…သိ”  ဒီတစ္ခါ အလြန္အမင္းအံံ့အားသင့္ေနသူမွာ မမ ပင္ျဖစ္သည္.။ ကၽြန္တာ္ျပဳံးလုိက္ျပီးမွ “ကၽြန္ေတာ္ဟာ ရဲေတဇေက်ာ္ ရဲ့ညီ ျဖစ္ေနလုိ့ပဲ”
“ဘာရယ္… ရဲေတဇေက်ာ္ ရဲ့ညီ”
“ဟုတ္တယ္မမ …ဒါေပမယ့္ မမကုိ ကၽြန္ေတာ္တကယ္ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ယုံပါ၊ တကယ္ခ်စ္လုိ့လည္း မမကုိပုိင္ဆုိင္ခြင့္ ရေအာင္ၾကဳိးစားမွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္အကုိက အမကုိစြန့္လႊတ္ခဲ့ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အစြန့္အလႊတ္မခံနူိင္ဘူး”
ကၽြန္ေတာ္၏စကားမ်ား ျခိမ္းေျခာက္စကားဆန္သြားျပီး မမလန့္ျဖန့္သြားပုံရ၏။ ျပီးေတာ့ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ “အခု ရဲေတဇေက်ာ္ သူ…”
“ဆုံးသြားပါျပီမမ….”
“ရွင္”
                                            
                               *******************************************************************************
               ကၽြန္ေတာ္တမင္ရင္ေကာ့ျပီး လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထဲသုိ့ ၀င္လုိက္သည္။ အံ့အားသင့္ေနၾကသူမ်ားက ထက္ကုိကုိ နွင့္ အာကာတုိ့ျဖစ္သည္။ သူတုိ့နား၀င္ထုိင္ကာ အသင့္မွာျပီးသား ေအးစက္စက္လက္ဖက္ရည္ကုိ တစ္ရွိန္ထုိးေမာ့ေသာက္ လုိက္ျပီး
“ငါ့ရဲ တုိးတက္မႈ ဘယ္ေလာက္ျမင့္တက္သြားျပီ ဆုိတာ ျမင္ျပီေနာ္”
“ေအး……အေျခအေနကသိသိသာသာၾကီးကုိ ေျပာင္းလဲသြားပါလား”
“ဟဲ…ဟဲ”
“သြားျဖဲၾကီးနဲ့ ရယ္မေနနဲ့…မင္းမမကုိလိုိက္ေျပာတာ ဒီေန့နဲ့ဆုိ (၇) ၾကိမ္ရွိျပီ…။ (၆) ၾကိမ္တိတိခါးသီးေနတဲ့ သူက ဒီေန့က်မွ ဘယ္လုိအခ်ိဳးေျပာင္းသြားရတာလဲ..”
“လြယ္လြယ္ေလးပါ…..အညွာကုိကုိင္လုိက္တာေပါ့ကြ”
“အညွာဟုတ္…မိန္းမတစ္ေယာက္မွာ အညွာရွိတယ္ဟုတ္လား…အဲ့ဒါဘယ္ေနရာမွာလဲ”
ထက္ကုိကုိစကားက ရယ္စရာမပါပဲ အာကာက ရယ္သည္။  ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္၏နွလုံးသား တည့္တည့္ကုိပုတ္ျပလုိက္တယ္။
“ေနပါဦးအဲ့အညွာကုိ မင္းကဘယ္လုိ ကုိင္လႈပ္လုိက္တာလဲ”
“ေနာက္ေတာ့သိမွာေပါ့ကြာ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လွ်ဳိ့၀ွက္ထားပါရေစဦး”
“ေစ်းကကုိင္ေနျပန္ျပီ” “ကဲ့ကြာ….ေခါက္ထားလုိက္စမ္းကါ.. သင္တန္းခ်ိန္နီးျပီ သြားၾကစုိ့”
လက္ဖက္ရည္ဖုိးရွင္းျပီး သည္နွင့္ သင္တန္းသုိ့ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္မွာေတာ့ တက္ ၾကြလန္းဆန္းေနခဲ့ပါသည္။

                             **************************************************************
 သူမအဖုိ့ အိမ္မေပ်ာ္ေသာညပင္ျဖစ္သည္။ ေကာင္ေလးက ကာရန္ငယ္၊ သူမအလုပ္သြားတုိင္း မေမွ်ာ္လင့္ေသာအခ်ိန္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ေသာေနရာက ေပၚလာျပီး ျပီတီတီမ်က္နွာေပးျဖင့္ ခ်စ္စကားဆုိတတ္သည္.။ သူမအလုိမက်ဟန္ျဖင့္ တုံ့ျပန္သည္တြင္လည္း တည္ျငိမ္စြာပင္ လွည့္ျပန္သြားတတ္သည္။.
       “သူက ရဲေတဇေက်ာ္ ရဲ့ ညီတဲ့ ၊သည္ေလာကၾကီးမွာ မရွိေတာ့ဘူးလား ရဲေတဇေက်ာ္ ရယ္……။”   သူမနွင့္ပတ္သတ္ခဲ့သမွ် ပိတ္ကားေပၚတြင္တစ္ကြက္ျခင္းေပၚလာသလုိ စီစီရီရီ ေပၚလာခဲ့ရျပန္သည္။ သူမနွင့္ ရဲေတဇေက်ာ္တုိ့ တကၠသုိလ္ ဒုတိယနွစ္မွာ ပင္စေတြ့ခဲ့ၾကပါသည္။ အဲ့ဒီနွစ္မွာပင္ သူတုိနွစ္ဦး ရင္ႏွီးခဲ့က်ရင္း အရမ္းခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူ ဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ သူတုိ့နွစ္ဦး တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ မေတြ့ျဖစ္ဲ့ခဲ့ၾကေတာ့ဘူး။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့တယ္။အဲ့ဒီ့ေနာက္ ရဲေတဇေက်ာ္ သူမအေရွ့မွ အျပီးအပုိင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူဆုံးသြားရွာျပီတဲ့။ သူ့မ၏ပါးျပင္မွမ်က္ရည္ မ်ားက တစတစ က်ဆင္းေနေပသည္။
           သုိ့ေသာ္ သူမကဲ့သုိ့ ဘယ္ညာလူးလိမ့္ရင္း အိပ္မေပ်ာ္သူတစ္ဦး ရွိသည္။ သူက ကာရံငယ္။
ရပ္ေ၀းတစ္ေနရာက ကုိကုိ့ရဲ့စကားေတြ ၾကာျမင့္ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုတုိင္ၾကားေယာင္ ေနဆဲ။
“ညီ….ကုိကုိ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ႏြယ့္ရဲ့ ေစ့စပ္ပြဲသတင္းကုိ ကုိကုိရဲ့သူငယ္ခ်င္းဆီကတစ္ဆင့္သိရတယ္ ညီရယ္။ ..ကုိကုိဘ၀ အဓိပၸာယ္မဲ့သြားသလုိ ခံစားရတယ္။”
ကၽြန္ေတာ္၀မ္းနည္းပက္လက္ ခံစားရ၏။ ဘာလုိ့လဲဆုိေတာ့ ကုိကုိက မိသားစုအေပၚ သံေယာဇဥ္ၾကီးလြန္းသလုိ သူ့ခ်စ္သူအေပၚတြင္လည္း အခ်စ္ၾကီးခ်စ္တတ္သည့္ ႏွလုံးသားနူနယ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘြဲ့ရေတာ့ ကုိကုိ နူိင္ငံျခားကုိ ထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူခ်စ္တဲ့သူေတာင္နူတ္မဆက္လုိက္ရ၍ ခုထိခံစားေနရေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္ဆီဖုန္းဆက္တုိင္းေျပာသည္။ ကုိကုိကအေပ်ာ္အပါးရွိသူမဟုတ္ ေလာင္းကစားလည္းလုံးလုံးကင္းသည္။ မိသားစုအေပၚတြင္ လြန္စြာသံေယာဇဥ္ၾကီးကာ တာ၀န္ေက်ခ်င္သူျဖစ္ခ်င္သျဖင့္ တုိင္းတပါးတြင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲခံကာ အခ်ိန္မွန္မွန္ ေငြပုိ့ေပးခဲ့ပါသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ႕ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ လည္လည္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

                         ****************************************************************                 
မနက္ျဖန္ေက်ာင္းပိတ္သညမုိ့ ဒီညအပီကဲမည္ဆုိျပီးအ၀တ္အစားလဲကာ ကၽြန္ေတာ္အေပၚထပ္မွဆင္းလာခဲ့သည္။
“သား…..ကာရံ  ဘယ္ထြက္ဦးမလုိ့လဲ ၊ သိပ္အလည္လြန္ေနျပီေနာ္ လည္လြန္းတဲ့ဘီး ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိတယ္မလား”
“သိပါတယ္ေမေမရဲ့ သားေရွာင္တတ္ပါတယ္”
ထုိစဥ္… “တီ….တီ…ကလင္ …ကလင္….”
ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းေျပးကုိင္လုိက္မိသည္…။ ကုိကုိဆီက ဖုန္းမလုိ့ အတုိင္းမသိ ေပ်ာ္ရြင္ခဲ့မိပါသည္။
“ကုိကုိ ညီပါ”  ညီဟုျပန္ေခၚလုိက္ေသာ ကုိကုိ၏ အသံမွာအားကုိးရာမဲ့ေနသည္ပမာ ေၾကေၾကကြဲကြဲ ရွိေနသည္မုိ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ေတြ ဒိတ္ဒိတ္ခုန္သြားခဲ့ရသည္။
“ကိုိကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေနမေကာင္းဘူးလား”
“ညီ….ကုိကုိ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ႏြယ့္ရဲ့ ေစ့စပ္ပြဲသတင္းကုိ ကုိကုိရဲ့သူငယ္ခ်င္းဆီကတစ္ဆင့္သိရတယ္ ညီရယ္။ ..ကုိကုိဘ၀ အဓိပၸာယ္မဲ့သြားသလုိ ခံစားရတယ္။ကုိကုိ့ရင္ထဲမွာကုိက္ခဲေနတယ္ ညီရယ္ . အရင္းအနွီးဆုံးကုိကုိ အေပၚနားလည္နူိင္ဆုံးတစ္ေယာက္ကုိ ရင္ဖြင့္ခ်င္တယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ညီ့ဆီဖုန္းဆက္လုိက္တာ ေမ့ေမ့ကုိလညိး ဂရုစုိက္ပါကြာ”
ေျပာရင္းဖုန္းခ်သြားခဲ့တယ္။
“ေတာက္!”  ကၽြန္ေတာ္ေဒါသ ထြက္သြားမိသည္။
“ဘာျဖစ္တာလဲ သား…ကုိကုိက ဘာျဖစ္လုိ့လဲ”
“မိန္းမတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ကုိကုိခံစားေနရတယ္”
ကၽြန္ေတာ့္ကုိကုိ ကုိ ေၾကကြဲေအာင္လုပ္သည့္ ႏြယ္ .၊သူမကုိ ကၽြန္ေတာ္ အခုအခ်ိန္မွာ အမုန္းဆုံးပဲ ။ကုိကုိ အေပၚ ၾကင္နာသနားလြန္း သျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ား ထြက္က်လာမိသည္။ ရင္ထဲမွာမခံမရပ္နူိင္ျဖစ္ျပီး နဂုိက နွလုံးေရာဂါ အခံရွိသူမုိ့ အေမွာင္ေလာကထဲသုိ့ ကၽြန္ေတာ္လြင့္စင္ သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။

                                    ***************************************************
                     ကၽြန္ေတာ္ရဲ့နွလုံးေရာဂါဟာ ပုိဆုိးေနျပီတဲ့ သာမာန္ထက္ျပင္းတဲ့နွလုံးေရာဂါ။ နွလုံးေသြးေၾကာေတြက တပင္က်ဥ္းတပင္က်ယ္ ေနသည္။ ခြဲစိတ္ကုသဖုိ့လုိအပ္ေနျပီဲ့တဲ့ ။ ဆရာ၀န္ၾကီးကေရာ ေမေမကပါ စိတ္ကုိျငိမ္ေအာင္ထားဖုိ့ေျပာေသာ္လည္း ..မည္သုိ့စိတ္ကုိျငိမ္ေအာင္ထိန္းနူိင္ပါ့မလဲ ၊ဒါ့ေၾကာင့္ေရာဂါ ဟာပုိ၍ပင္ ဆုိးလာခဲ့သည္။
“သားကုိကုိ ဆီေမေမဖုန္းဆက္ထားတယ္ … သူဒီေန ့ျပန္ေရာက္မယ္တဲ့”
ကိုကို ရဲေတဇေက်ာ္ … ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာကိုကုိ …။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္စိုးရီမ္ပူပန္ေနေပမည္။
ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ကေန ကိုကို ့ကိုလွမ္း၍ေျပာေနမိေသး။
     “ကၽြန္ေတာ္မေသႏိုင္ပါဘူး ကိုကိုရယ္ ….ကိုကို ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ လုပ္ေပးစရာေတြရွိေသးတယ္” ထိုေန ့ညေနကိုကို ့ကိုေမွ်ာ္ေနမိသည္။ဆရာ၀န္ၾကီးႏွင့္ ေမေမက ပ်ာယာခတ္ေနေပသည္။ ေမေမ့မ်က္ႏွာမွာ ထိခိုက္ေၾကကြဲမွုေတြ မြစာက်ဲေနေပသည္။
“ သား …… သားကို ခြဲစိတ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္တဲ့ ၊ သား ကိုကို ကိုေမေမပဲ သြားၾကိဳလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္”
ကၽြန္ေတာ္ျငင္းခ်င္သည္။ ကိုကို ကိုေတြ ့ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္ခြဲစိတ္ခ်င္သည္။ သို ့ေသာ္ ………..
သူနာျပဳဆရာမက ေဆးတစ္လံုးလာထိုးေပးသည္။ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ထံုၾကင္ေ၀မွိုင္လာျပီး အေမွာင္ပကတိဖုံုးလႊမ္းသြားခဲ့ပါသည္။
                              *********************************************************
အနာကြပ္ထားသည့္အျဖဴေရာင္ေတြက က်ယ္ျပန္ ့က်ံဳ ့၀င္လာျပီး အျဖဴေရာင္လြင္ျပင္တစ္ခု ျဖစ္သြားသည္။ ထိုအျဖဴေရာင္သည္ ေဆးရံုမွမ်က္ႏွာက်က္ ျဖစ္ေနသည္။
“ သား … သတိရလာျပီလား” မ်က္္စိဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ကၽြန္ေတာ္ဦးစြာေမးမိလိုက္သည္က ကိုကို ့ကို
“ေမေမ….ကိုကို …ေရာမေရာက္ေသးဘူးလား” ေမေမက ခပ္ယဲ့ယဲ့ပဲ ျပံုးလိုက္သည္။ ေမေမက ဘာမွမေျဖခင္ ဆရာ၀န္ၾကီးက ျပံုးရႊင္စြာျဖင့္
“မင္းေနရထိုင္ရ သက္သာတယ္ေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ …. ဆရာ”
“သား ကုိကိုက ေလယာဥ္လက္မွတ္ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနလို ့ .. ေနာက္အပတ္မွ ေရာက္ျဖစ္လီမ့္မယ္ ..
အခုသားက်န္းမာလာျပီဆိုေတာ့ ေမေမ သားကိုကို ့ဆီ ဖုန္းသြားဆက္လိုက္ဦးမယ္” ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေမေမ အျပင္သို ့ထြက္သြားခဲ့ပါသည္။ သို ့ေသာ္ ေမေမမ်က္ႏွာ မေကာင္းပါ။
                 ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းက်န္ေသာအခါ……..မ်က္လံုးအစံုကို မွိတ္လိုက္သည္။ အာရံုထဲတြင္ ၀ိုးတိုး၀ါးတား အရိပ္တစ္ခုေပၚလာသည္။ “ႏြယ္” ထိုအမည္ကို ႏွုတ္မွ လြတ္ကနဲ ေခၚလိုက္မိသည္။ ကိုကို ့ကို ဒဏ္ရာေတြ ေပးသြားခဲ့သည့္ ႏြယ္။ သူ ့ကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးပါ။ ကိုကိုေျပာလို ့နာမည္ပဲၾကားဘူးခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္အလြန္မုန္းတီးေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္။သို ့ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္အံ့ၾသမိလိုက္သည္။ သူမအေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ ေဒါသမုန္တိုင္း ေပ်ာက္ကင္းေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ခဏအၾကာ ေဆးရံုသို ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ေရာက္လာျပီး အားေပးၾကသည္။ ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရပါသည္။
“မင္း ….အရင္ထက္ ပိုျပီးလန္းလာတယ္၊ ...အာကာ… မင္းဒီေကာင့္မ်က္လံုးေတြကို ေသခ်ာၾကည့္စမ္း အရင္နဲ ့သိပ္မတူဘူး၊ ဒီေကာင့္မ်က္လံုးေတြက အရင္ကနည္းနည္းေလးမွ ဂနာမျငီမ္ဘူး အခုေသခ်ာၾကည့္စမ္း၊ ေတာ္ေတာ့ကို တည္ျငီမ္သြားတယ္ ေတြ ့လား”
“ေအး၊ ဟုတ္တယ္ကြ” ကၽြန္ေတာ့မ်က္လံုးေတြတည္ျငီမ္သြားသည္တဲ့၊ ဒါဆိုကၽြန္ေတာ့စိတ္ေတြကေရာ..... ဟုမိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေမးမိသည္။ အရင္နဲ ့မတူေတာ့တာကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ေသာ ကိုကို ့အတြက္ လက္စားေခ်ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မုန္းတီးေနသည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္အေပၚမွာေျပာင္းလဲေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့စိတ္က ကၽြန္ေတာ့ကို သက္ေသျပေနေပသည္။
           ကၽြန္ေတာ္ေဆးရံုက ဆင္းခြင့္ရခဲ့ပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမေမ လာၾကိဳခဲ့သည္။ အီမ္သို ့ေရာက္သည္ထိ ေမေမႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ စကားမဆိုျဖစ္ခဲ့ၾက။ ရုတ္တရက္ ေမေမ့ဆီက ထြက္ေပၚလာေသာ ရွုိက္သံေၾကာင့္ “ ဟင္ ? ေမေမ ငိုေနတယ္ ဘာျဖစ္လို ့လဲ၊ ဘာလုပ္ငိုေနတာလဲ?”
“သား…ေမေမမင္းကို ဖံုးကြယ္မထားခ်င္ဘူး၊ ေရရွည္ဖံုးကြယ္ထားလို ့လဲ ရမယ့္ကိစၥ မဟုတ္ဘူး၊ မင္းရဲ ့ကိုကို ….”
“ဗ်ာ …. ကိုကို ဘာျဖစ္လို ့လဲ ေမေမ ….၊ သား ကို အျမန္ေျပာစမ္းပါ …” တုန္ခါေနေသာအသံမွာ ေမေမ့ရွီက ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါသည္။
“သား ကိုကိုမရွိေတာ့ဘူး … သူဆံုးသြားျပီ”
“ဗ်ာ!!!”
“ဟုတ္တယ္ သား …သားကိုိကုိဟာ ျပန္ေရာက္မယ္ဆိုတဲ့ေန ့မွာပဲ တကယ္ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့တာပါ၊ ဒါေပမယ့္ …..အလာမွာ ကားအက္စီးဒင့္ ျဖစ္ျပီး သားတက္ေနတဲ့ ေဆးရံုကို အတြင္းလူနာအျဖစ္ ေရာက္လာခဲ့တယ္” အဲဒီအခ်ိန္မွာ သားက ႏွလံုးအစားထိုးဖို ့လိုေနတဲ့အခ်ိ္န္
“ညီ …. ညီ …. ေမေမ သားႏွလံုးသားကို ညီ ့ကို ေပးေပးပါ”
“သတိတခ်က္အလည္မွာပဲ သားကိုခ်စ္ရွာတဲ့ ကိုကိုက သူ ့ႏွလံုးသားကို ေပးဆပ္ျပီး အသက္ပါသြားခဲ့တာပါပဲ” ေျပာရင္း ေမေမ ငိုပြဲဆင္ပါေတာ့သည္။
“ဒါဆို ..သားရဲ ့ႏွလံုးသားဟာ ကိုကို ့ႏွလံုးသားေပါ့၊ ကိုကို ကၽြန္ေတာ့ရင္ထဲမွာ ရွိေနတာေပါ့ေနာ္ ေမေမ” ရုတ္တရက္ၾကီး ကၽြန္ေတာ္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။ ကိုကို ့အိပ္ခန္းဆီ ……. .
ကိုကို ့ဒိုင္ယာရီေလးက ေျပာျပတဲ့ ႏြယ့္ အေၾကာင္းကို တစြန္းတစသိလိုက္ရသလို သူမ၏  ဓာတ္ပံုကုိလဲ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ ့ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ သို ့့ျဖစ္၍ ကိုကို.ဒိုင္ယာရီေလးမွ ေျပာျပေသာ ႏြယ္၊ ကိုကို ျမတ္ႏိုးစြာသိမ္းဆည္းထားတဲ့ သူမ၏ဓာတ္ပံုေလး၊ ကၽြန္ေတာ္စံုစမ္းသိရွိခဲ့ရသည့္ သူမ၏အေၾကာင္း ၅၀% ခန္ ့ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ သိခြင့္ရခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တဦးတည္းျဖစ္ေစ၊ အာကာႏွင့္ ထက္ကိုကို တို ့ကို အေဖၚျပဳ၍ ျဖစ္ေစ သူမအား ခ်စ္ေရးဆိုသည့္ အလုပ္ကို ၀တၱရားအရ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္။ (၇) ၾကိမ္ေျမာက္တြင္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ သူမ၏တုန္ျပန္မွုကို ရရွိခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ရဲေတဇေက်ာ္၏ ညီကာရံငယ္ ဆိုတာ သူမသိသြားခဲ့ေခ်ျပီ။ သူမတုန္လွုပ္ရိုက္ခတ္သြားရသည္ကိုလည္း ေတြ ့ခဲ့ျပီးျပီ။
            ကိုကို ့ဒိုင္ယာရီအေဟာင္းေလးထဲက အသဲစကားေလးေတြ ျပန္နားေထာင္ခ်င္သျဖင့္ ျပန္၍ ဖတ္ၾကည့္ေနမိသည္။
             ေန ့စြဲ ………………
    မွတ္ခ်က္။   ။   သူ ့နာမည္က ႏြယ္ တဲ ့။
                       နာမည္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ ငါ့ရဲ ့ႏွလံုးသားကို ႏြယ္တစ္ပင္လို                      
                       ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္ထားႏိုင္ခဲ့တယ္။
            ေန့စဲြ………………
 မွတ္ခ်က္။   ။  ျပည္သူ ့ရင္ျပင္သြားတုန္းက သရဲအီမ္ထဲ၀င္ေတာ့ ေၾကာက္ေနတဲ့ ပံုေလးက
                        ခ်စ္စရာေလး။  အျပန္လမ္းကားေပၚမွာ တေယာက္နဲ ့တေယာက္  မသိခ်င္ေယာင္
                       ေဆာင္၊ စကားမေျပာေၾကးေဆာ့ေတာ့..၊လုပ္ျပတဲ့အမူအရာေလးက     
                        ခ်စ္စရာေလး။......................................................
 ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ပိတ္လိုက္ကာ နံရံတြင္ ခ်ိတ္ထားေသာဂီတာကို ျဖဳတ္၍ အလြမ္းသည္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။ သီခ်င္းက “နင္ဟာငါ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုပါ။”
                                 **************************************************************
   “ ဒီေန ့ မမ ေနာက္က်လိုက္တာကြာ၊ ေနမ်ားမေကာင္းဘူးလား မသိဘူး” လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ ေန၍ အာကာႏွင္ ့ထက္ကိုကိုတို ့ႏွင့္ အတူ သူမ  အလာကို ေစာင့္ေနမိသည္။
 “ဟာ!!! ဟိုမွာလာေနျပီ ဟိတ္ေကာင္” အာကာ ညႊန္ရာဆီသို ့ကၽြန္ေတာ္ လွန္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ မမ ဆိုတာမွန္ေပသည္။ သို ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရသည္မွာ မမတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္၊ မမေဘးတြင္ သူူမႏွင့္ေစ့စပ္ထားျပီးခဲ့သူ ပါေနခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ပူျပီး တလွပ္လွပ္ခါလို ့။
“မင္း …. ငိုေနတယ္” ထက္ကိုကိုက စကားဆိုသည္။
“ေတာက္!  ငါအရမ္း ခံစားရတယ္ကြာ”
“မင္းကလဲ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲ ျဖစ္ရတယ္၊ ေမ့ပစ္လိုက္စမ္းပါကြာ”
“ငါေမ့ပစ္လို ့ရမွာ မဟုတ္ဘူး ၊ အဲဒါဘာလို ့လဲဆိုတာ သိလား” ႏွစ္ေယာက္သား ျပိဳင္တူ ေခါင္းခါခဲ့သည္။ အျဖစ္မွန္ကို ကၽြန္ေတာ္လိုလိုလားလားပဲ ဖြင့္ေျပာလုိက္ပါသည္။
“ငါဟာ … ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ငါ့ႏွလံုးသားေနရာမွာ ကိုကို၀င္ေရာက္ေနျပီ၊ ကိုကို ့ႏွလံုးသားနဲ ့ငါ အစားထိုးခြဲစိတ္ကုသခဲ့တာ”
“ဒါဆို … မင္းကိုကိုက”    “သူ..ဆံုးျပီ”
“ဟာ!!”  “ဟင္!!”  ျဖစ္စဥ္အကုန္လံုးကို ကၽြန္ေတာ္နာနာၾကင္ၾကင္နဲ ့ဖြင့္ေျပာခဲ့ပါတယ္။
“ႏြယ္ ဆိုတဲ့ မမကို ကိုိကုိခ်စ္ခဲ့သလို မမကို ငါစြန္ ့ခြာခြင့္ မျပဳႏိုင္ဘူး”
“ဒါဆို..မင္း ဘာလုပ္မလဲ”
“မမကို ငါခြဲမရေအာင္ စြဲလန္းေနျပီဆိုမွေတာ့ ရေအာင္ ယူမွာေပါ့”
“မင္း..သူနဲ ့ေစ့စပ္ထားတဲ့ သူ ့ဘက္ကလဲ ထည့္စဥ္းစားအံုးေလ” ထက္ကိုကို ေျပာတာ မွန္ပါသည္။ သို ့ေပမယ့္ မမကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူ ့ကိုမွ မေပးႏိုင္ပါ။
                                 ***************************************************************************
                                
မမလာမည့္လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနခဲ့ပါသည္။ ေဟာ…..မၾကာမီ မမလာေနပါျပီ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမတစ္ေယာက္တည္းပင္။ ကၽြန္ေတာ္ မမကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
“ဘုရား…ဘုရား…ရဲေတဇေက်ာ္ရဲ  ့ အၾကည့္ေတြပါ့လား”
“နင္ငါ့ကို အဲဒီအၾကည့္ေတြနဲ ့မၾကည့္နဲ ့၊ ငါမခံစားႏိုင္ဘူး” ခပ္ေလးေလး သူမ၏ စကားသံမ်ားက ကၽြန္ေတာ့နားထဲ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္၀င္ေနခဲ့သည္။ အတန္ၾကာ ျငီမ္သက္ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္၏ ႏူတ္ခမ္းတစံု ဖြင့္ဟလိုက္သည္။
“မမ”
“နင္ဘာေျပာအံုးမွာလဲ၊ နင္ငါ့ကို ဆက္ျပီး မေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ ့ေတာ့”“ကၽြန္ေတာ့ ႏွလံုးသားတည့္တည့္ကို မမ လက္ဖ၀ါးနဲ ့ခဏေလာက္ စမ္းၾကည့္စမ္းပါ..ခဏေလးပါ မမရယ္…ခဏေလးပါ”ကၽြန္ေတာ့၏ မ်က္ရည္တို ့က ယိုစီး က်လာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အၾကည့္ဒဏ္ကို မခံစားႏိုင္ေတာ့၍ ေခါင္းငံု ့ခ်လုိက္သူက မမ။ အတန္ၾကာ ….. သူမ၏ လက္ကေလးတဖက္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါ ေျမာက္တက္လာျပီး ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသား တည့္တည့္ဆီသို ့ညင္သာစြာ ဖိကပ္လိုက္ပါသည္။ လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္သြားမိပါသည္။ အခ်စ္ဆိုေသာ အရာသည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲသို ့စိမ့္၀င္ခဲ့ပါသည္။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..မမ၊ ကၽြန္ေတာ္ ့ကို ခြင့္ျပဳပါဦး” ကၽြန္ေတာ္လွည့္ထြက္မည္အျပဳ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ဆတ္ခနဲ လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။
“မမ … ခုနကထိေတြ ့လိုက္တဲ့ ႏွလံုးသားဟာ ကၽြန္ေတာ့ႏွလံုးသား မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုကိုရဲေတဇေက်ာ္ရဲ  ့ ႏွလံုးသားနဲ ့အသက္ရွင္ေနရတဲ့ သူပါဗ်ာ” သူမ ထို အေၾကာင္းမ်ားကို ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ သိရွိျပီး ျဖစ္သည္။
“ရဲေတဇေက်ာ္ရယ္…..”
ကိုကို ့နာမည္ကို ဖြဖြေလးရႊတ္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲသို ့သူမ ညင္သာစြာ တိုး၀င္ခဲ့ပါသည္။
“ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ ေအးခ်မ္းစြာ လွဲေလွာင္းေနပါ မမ၊ မမကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွခြဲမသြားပါဘူး မမရယ္”ဟုေျပာရင္း …………..ကၽြန္ေတာ္ သူမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို ယုယစြာ ေထြးေပြ ့လိုက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။
 ပတ္၀န္က်င္တြင္ ေလျပင္ေလညင္းေလးမ်ား ေ၀ွ ့၀ဲစြာ တို္က္ခတ္လ်က္၊ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာလဲ တိမ္သားကင္စင္စြာ လွပတဲ့ေနသစ္ေလး အျဖစ္ ၾကိဳဆိုေနပါေတာ့သည္။
                                                      *********************************
                                                             ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
(ဒုတိယပုိင္းအားဆက္လက္ရႈစားရန္....)
Writing by – Y’e Tay Za Kyaw(ကာရံငယ္)
 

..

..
Free Explode Red - Handwriting Cursors at www.totallyfreecursors.com

လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုနူိင္ပါသည္..။

HTML Comment Box is loading comments...
လာေရာက္လည္ပတ္ က်သည့္ အတြက္ေက်းဇူး အထူးတင္ပါသည္ခင္ဗ်ာ။
Twitter Bird Gadget