ပြင့္လင္းမႈမရွိတဲ့ ဆြ႔ံအျခင္းမ်ားနဲ႔
ေခြ....ေခါက္ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ..............။
ရဲရဲမၾကည့္...ရဲဘူး...
ေသေသခ်ာခ်ာ....မျမင္ရဲဘူး....
ထြန္႔ထြန္႔လူးေနတာေတာင္
မင္းရဲ႕ ျငင္းပယ္ျခင္း ခံရမွာစိုးလို႔
အစမပ်ိဳးခဲ့ဘူး..............။
ဖိုသီဖတ္သီႏိုင္လြန္းတဲ့
ငါ့....တမ္းတျခင္းမွာ
ရုန္းထြက္ဖို႔ မႀကိဳးစားမိတာကိုက
ႀကီးမားတဲ့ လာဘ္တစ္ပါး.......။
တကယ္ေတာ့ ငါဆိုတဲ့ေကာင္ဟာ
အိပ္မက္ကို ညနဲ႔ ဆန္႔ေအာင္ မမက္ႏိုင္လို႔
ေနျမင့္ခဲ့ရတာေတြ မ်ားၿပီ.....။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...မနက္ျဖန္တိုင္းကို
ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ႏိုးထခဲ့ေပါ့.....
ကဲ...ဒီေန႔လည္း...အရင္ေန႔ေတြလို
“ခိုးၾကည့္ေတာ့မယ္” အခ်စ္ရယ္.....။
No comments:
Post a Comment
ေ၀ဖန္အၾကံျပဳေပးသြားပါဦး။
(သင္၏ Comment တစ္ခုဟာ စာေရးသူအတြက္ ေဆးတစ္ခြက္ပါ။)