ႏြယ္ . . . ႏွင့္ . . ရင္
ၾကယ္ေရာင္လင္းေနတဲ့ ညခ်မ္းက
အခ်ိန္အခါမဟုတ္ အိပ္မက္ေတြကို ၀ုန္းကနဲ ဖန္ဆင္းပစ္လိုက္တယ္
ေန႔ရယ္ ညရယ္ အတိတ္ရယ္ အိပ္မက္ရယ္
ထိပ္ထားရယ္ . .
ငါ့ကို . . . ႏြယ္ပါ . .
အသိေခါက္ခက္အ၀င္နက္ခဲ့တာပ
အိပ္မက္ေကာင္းကင္မွာသာ . . .
နင့္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ တေပြ႕တပိုက္
ခက္တာပဲ . .
ငါကလည္း ညေနခင္းတစ္ခုေတာင္ ရူးသြပ္ခံုမင္ေနရသူ
တခဏတာ လင္းလက္ခြင့္ေပမယ့္
တစ္ဘ၀စာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြအတြက္
နင္က ဘုရားေပးတဲ့ ဆုလာဘ္ပါ
နီးနီးေလးမွာလား
ဟိုးအေ၀းၾကီးမွာလား
သံသရာအဆက္ဆက္
အေမွာင္က ဘယ္ေလာက္ပဲနက္ပါေစ . . .
ထိပ္ထားနဲ႔ပတ္သတ္သမွ် ေနမ၀င္သေရႊ႕
ငါတို႔ အိပ္မက္ေတြမေမ့ေၾကး
မေ၀းပါရေစနဲ႔
ေတြးဆမႈေလးတစ္ခုနဲ႔တင္ ရင္မွာပူတယ္
ဒီလူက . . . အရာရာ နတၳိ
ဘ၀ဆုိတာ ဘာဆိုဘာမွ မသိခ်င္တဲ့ေကာင္
အေမွာင္ ထုထဲ . . နင္းကာဆင္း . .
တစ္ခါမွလည္း မလင္းခဲ့ရ . .
ထိပ္ထားေရ . .
ထိပ္ထားေရ . .
ႏြယ္ . . တဲ့ . .ရင္မွာ
မလြယ္တဲ့ . . . အသိ. .
ျငိျငိ. .ေသာ . . .မိုး . . .
တိုး. . .တိုး. . .ရြာ ေစ . . ကြယ္
သက္တန္႔ခ်ိဳ
No comments:
Post a Comment
ေ၀ဖန္အၾကံျပဳေပးသြားပါဦး။
(သင္၏ Comment တစ္ခုဟာ စာေရးသူအတြက္ ေဆးတစ္ခြက္ပါ။)